Plastic heeft een schoonheid in zich en die kan je laten uitstralen, zoals Pede doet. Tegelijkertijd vragen we ons af: Kan/mag dat afval ons wel behagen?

Tuur Devens

Lize Pede

ISLAND OF SLOW is een surreële visuele performance. Alleen is de performer hier een gigantische prop plastiek. Een abstract geheel dat als een audiovisueel theatergedicht opgetild wordt naar een sculptuur.

Plastic wordt een kunstwerk en inspireert om schoonheid te creëren tussen mens, materie en object.

Tijdens haar residentie in Indonesië ontmoette Lize Pede de Filipijnse kunstenaar Roberth Fuentes, die net als Lize bezig was met een kunstproject rond plastic. Waar het bij Lize in eerste instantie puur om de esthetiek van het materiaal ging, kwam de interesse bij Roberth voort uit het vervuilingsprobleem. Ze nodigde hem uit om met haar samen te werken aan het project: ISLAND OF SLOW.

Lize Pede maakt dit werk vanuit een drang om met alledaags materiaal levende objecten te creëren. Met ontroering, humor, verwondering en speelsheid laat ze de beelden vrijuit spreken.

Concept: Lize Pede
Makers: Lize Pede en Roberth Fuentes
Performers: Lize Pede en Niko Himschoot
Licht ontwerp: Maarten Snoeck
Eindregie: Stefan Jakiela
Foto: Elies Van Renterghem
Met de steun van : Departement Cultuur, Jeugd & Media , Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond , Festival CEMENT , Cultuurcentrum De Grote Post, Kunstencentrum Vooruit CAMPO en FroeFroe

Special thanks to : Ruth Marien, Tiemen van Haver, Ruth Duprez, Menzo Kircz, Martha Atienza, Simon Vanheukelom, Froefroe, Annelies Van Hullebusch, Elisabeth Ida, Krokusfestival , IACS_kemlu.